• Jan Paweł II – Papież-Polak

        Patron  Szkoły Podstawowej w Trzebiczu

                                       

        WADOWICE - tutaj  wszystko się zaczęło…..

        Urodził się 18 maja 1920 roku. Miał brata Edmunda starszego o 14 lat i siostrę, która zmarła po urodzeniu. Rodzina żyła skromnie w 2-pokojowym małym  mieszkaniu przylegającym do kościoła. Z okien mieszkania widać było zegar słoneczny z napisem: Czas ucieka, wieczność czeka. Szczęśliwe dzieciństwo przerywa śmierć Matki, potem brata. Mając 12 lat zostaje tylko z ojcem. Ojciec uczy Karola stawiania sobie wysokich wymagań
        i sumiennego wypełniania obowiązków.

        Kolejnym dramatycznym wydarzeniem dla młodego Karola był wybuch II wojny

        światowej i śmierć ojca. Mając 21 lat zostaje na świecie zupełnie sam.

         

        Dzieciństwo

        Karol Wojtyła był pogodnym, wesołym i utalentowanym dzieckiem, dorastał w bardzo religijnej rodzinie. Mama powtarzał sąsiadkom, że jej syn Lolek będzie wielkim człowiekiem Miał kolegów, lubił się z nimi  bawić. Wszystkie obowiązki domowe i szkolne wykonywał bardzo sumiennie.

        Jest przykładem na to, że dzięki wytrwałości i uporowi w dążeniu do celu można zrealizować marzenia.

        Przejawiał uzdolnienia w różnych dziedzinach:

        - był wzorowym uczniem- pomagał kolegom w nauce, na Jego świadectwach szkolnych widnieją same piątki, zawsze postępował uczciwie wobec rówieśników,

        - uwielbiał sport: piłkę nożną, grał w hokeja, ping-ponga, jeździł świetnie na nartach, doskonale pływał i organizował spływy kajakowe.

        - kochał góry i piesze wędrówki, można Go było spotkać na szlakach turystycznych, z ojcem odbywał również pielgrzymował  do miejsc świętych, podziwiał przyrodę, Tatry, Beskidy, Mazury, kochał krajobraz Ojczyzny,

        - uzdolniony muzycznie i wokalnie- bardzo lubił śpiewać, kochał muzykę góralską.

        Młodość

        W 1938 roku zdał z wyróżnieniem maturę i rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Wykazywał ogromne zdolności aktorskie, grał w teatrze i miał plany zostać aktorem. Pasją Jego był teatr, miał znakomitą pamięć i pięknie recytował teksty. Dużo czasu poświęcał na przygotowywanie się do ról w sztukach teatralnych, które były grane na deskach teatru, w szkole i kościele. Interesował się poezję, lubił czytać literaturę polskąi sam napisał wiele wierszy.

        Kapłaństwo

        W 1942 roku wstąpił do Seminarium Duchownego w Krakowie, a święcenia kapłańskie otrzymał w 1946 roku. Mając 38 lat został biskupem, a 9 lat później otrzymał tytuł kardynała. Wśród duchowieństwa cieszył się uznaniem i szacunkiem.

        16 października 1978 roku zostaje wybrany papieżem, przyjmując imiona Jan Paweł II. Jego pontyfikat trwał 27 lat.

        Jan Paweł II uznany jest za największy autorytet moralny współczesnego świata.

         

        Budował porozumienie i prowadził dialog między ludźmi różnych poglądów, religii, kultury. Prosił o szacunek wobec każdego człowieka, mówił:

        Jeśli chcecie zachować pokój, pamiętajcie o człowieku. Pamiętajcie o jego prawie do wolności religijnej i wypowiadania swoich poglądów.

          

        Spotykał się z ludźmi na całym świecie, odwiedził wiele krajów i odbył 104 pielgrzymki.

         

        Jan Paweł II to wielki patriota. Każdego dnia modlił się za Polskę, był dumny z tego, że był Palakiem. Dla Ojczyzny pragnął wolności i odnowy. Kluczowe stały się słowa, które wypowiedział w Warszawie:

        Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi, tej ziemi.

         

          

        Szczególne miejsce w sercu Papieża zajmowały dzieci: błogosławił je, modlił się za nich, wiedział, że na świecie cierpią z powodu wojen i są narażone na niebezpieczeństwo. Prosił, by nie przechodzić obojętnie wobec cierpiącego i płaczącego dziecka, kolegi lub koleżanki.

        Jan Paweł II zachęcał dzieci i młodzież do nauki i zdobywania wiedzy.

        W 1999 roku w Łowiczu powiedział:

        Przykładajcie się do nauki z wielkim zapałem. Uczcie się poznawać coraz to nowe przedmioty.

        Wiedza bowiem otwiera horyzonty i sprzyja duchowemu rozwojowi człowieka. Prawdziwie wielki jest ten człowiek, który chce się czegoś nauczyć.

         

        Wśród młodych ludzi cieszył się wielkim szacunkiem i autorytetem.

        Dlaczego młodzież lgnęła do Niego?

        Bo zachowywał harmonię między tym, co głosił i tym, co czynił. Był człowiekiem „Prawdy”. Nakłaniał, by młodzi stawiali sobie wymagania.

        Musicie od siebie wymagać, nawet gdyby inni od was nie wymagali.

        Rozumiał potrzeby młodych ludzi, traktował ich poważnie. Dla nich  zapoczątkował dla nich Światowe Dni Młodzieży.

        Powiedział:

        Młodzież i dzieci są przyszłością Narodu i Kościoła…., ale są nią w oparciu o rodzinę, o szkołę, o naród cały.